Citroen HY als tussendoortje
Geplaatst: 15 sep 2012 21:48
Op de beur in Houten en ook wel op andere beurzen kom je ze wel eens tegen, van die goedkope plastic autootjes voor een euro. Meestal niet bijzonder fraai maar wel leuk voor ergens in de achtergrond. Een van de modelletjes die je wel eens tegen kan komen is een Citroën HY. Met een beetje werk kun je die upgraden naar een auto die wel een eigen scène verdient.
De Citroën HY is een typische herkenbare verschijning die in heel veel banen te gebruiken is. Hij is namelijk van 1947 tot 1982 in productie geweest en je ziet ze zo af en toe nog steeds op straat, dus niet misplaatst in meerdere tijdperken.
De HY is een bedrijfsauto waarbij alle techniek vóór in de auto zit, achter de cabine zit niets meer behalve de remmen van de achterwielen en achterlichten (want: voorwielaandrijving). Samen met de niet zelfdragende carrosserie (ladderchassis) maakte dat hem erg geliefd bij heel veel carrosseriebedrijven. De HY kon je dan ook in de meest uiteenlopende uitvoeringen tegen komen, van ambulance tot ventwagen maar zelfs ook als veewagen of camper. Ik heb gekozen om hem redelijk standaard te houden en hem in te zetten als servicewagen.
Het modelletje ziet er van een afstand wel aardig uit maar als je wat beter gaat kijken ben je blij dat je er geen 5 euro of meer voor hebt betaald.
De voorkant is herkenbaar maar heeft wel wat werk nodig. De raamstijlen zijn wat dik, de neus is niet zo zuiver gegoten en de voorruiten lopen te ver door naar boven.
De achterkant is eigenlijk nog de grootste teleurstelling, die is niet weergegeven. Enkel de 2 deuruitzetters zijn weergegeven en ook nog eens te breed/grof. In het midden zit een lelijke knoest van het spuitgieten. Hier is dus eigenlijk het meeste werk aan de winkel.
Hier heb ik de neus al opgezuiverd met een scherp mesje en een nagel-polijst/vijltje. De ramen heb ik met een klein beetje modelbouwplamuur wat opgevuld en met sleutelvijl en wederom scherp mesje 2 nette raampjes gemaakt met de juiste hoogte. Dit is nog een model met de 2 losse voorruiten, tussen 1963 en 1969 is deze langzaamaan vervangen door één hele voorruit. Wil je een iets 'moderner' model dan haal je simpel het spijltje weg. Eigenlijk moet je dan ook de dubbele chevron te verkleinen maar dat is een detail wat maar weinigen zal opvallen.
De achterkant was wel erg simpel uitgevoerd, daar was het meeste te winnen. Het karakteristieke golfplaten profiel van de HY zit ook op de achterdeuren maar aangezien dat behoorlijk fijn is heb ik het mezelf makkelijk gemaakt en heb ik vlakke plaat gebruikt, namelijk 0,5 mm styreen. Het lijkt op de foto 1 mm of dikker maar het is echt maar 0,5 mm. Hier zie je een goede reden om de term 'afvalstukjes' uit je vocabulair te schrappen, iets is pas afval als je het echt niet meer kan gebruiken.
Het raampje wat standaard in de klep zat heb ik weggelaten, klein stukje dichterlijke vrijheid (lees: gemakzucht 
).
De HY heeft standaard onder 2 half hoge deuren en daarboven een naar boven scharnierende klep. Het uitzagen daarvan was nog een aardige klus. In eerste instantie heb ik het 'deurgat' met een scherp mes ingesneden. Dat hielp echter niets, ik kreeg er geen gat in. Toen de hoekjes ingeboord (0,5 mm maar dat is niet zo belangrijk) en de Dremel met diamantschijfje er bij gepakt (aanrader!). Toen zag ik pas dat de wanden aan de binnenkant taps lopen en ter hoogte van het dak bijna 2 mm dik zijn!
Lekker stevig maar wat lastiger voor het kit-bashen natuurlijk. Op de foto zie je dit ook.
Wordt vervolgd.
De Citroën HY is een typische herkenbare verschijning die in heel veel banen te gebruiken is. Hij is namelijk van 1947 tot 1982 in productie geweest en je ziet ze zo af en toe nog steeds op straat, dus niet misplaatst in meerdere tijdperken.
De HY is een bedrijfsauto waarbij alle techniek vóór in de auto zit, achter de cabine zit niets meer behalve de remmen van de achterwielen en achterlichten (want: voorwielaandrijving). Samen met de niet zelfdragende carrosserie (ladderchassis) maakte dat hem erg geliefd bij heel veel carrosseriebedrijven. De HY kon je dan ook in de meest uiteenlopende uitvoeringen tegen komen, van ambulance tot ventwagen maar zelfs ook als veewagen of camper. Ik heb gekozen om hem redelijk standaard te houden en hem in te zetten als servicewagen.Het modelletje ziet er van een afstand wel aardig uit maar als je wat beter gaat kijken ben je blij dat je er geen 5 euro of meer voor hebt betaald.
De voorkant is herkenbaar maar heeft wel wat werk nodig. De raamstijlen zijn wat dik, de neus is niet zo zuiver gegoten en de voorruiten lopen te ver door naar boven.
De achterkant is eigenlijk nog de grootste teleurstelling, die is niet weergegeven. Enkel de 2 deuruitzetters zijn weergegeven en ook nog eens te breed/grof. In het midden zit een lelijke knoest van het spuitgieten. Hier is dus eigenlijk het meeste werk aan de winkel.
Hier heb ik de neus al opgezuiverd met een scherp mesje en een nagel-polijst/vijltje. De ramen heb ik met een klein beetje modelbouwplamuur wat opgevuld en met sleutelvijl en wederom scherp mesje 2 nette raampjes gemaakt met de juiste hoogte. Dit is nog een model met de 2 losse voorruiten, tussen 1963 en 1969 is deze langzaamaan vervangen door één hele voorruit. Wil je een iets 'moderner' model dan haal je simpel het spijltje weg. Eigenlijk moet je dan ook de dubbele chevron te verkleinen maar dat is een detail wat maar weinigen zal opvallen.
De achterkant was wel erg simpel uitgevoerd, daar was het meeste te winnen. Het karakteristieke golfplaten profiel van de HY zit ook op de achterdeuren maar aangezien dat behoorlijk fijn is heb ik het mezelf makkelijk gemaakt en heb ik vlakke plaat gebruikt, namelijk 0,5 mm styreen. Het lijkt op de foto 1 mm of dikker maar het is echt maar 0,5 mm. Hier zie je een goede reden om de term 'afvalstukjes' uit je vocabulair te schrappen, iets is pas afval als je het echt niet meer kan gebruiken.
Het raampje wat standaard in de klep zat heb ik weggelaten, klein stukje dichterlijke vrijheid (lees: gemakzucht ).De HY heeft standaard onder 2 half hoge deuren en daarboven een naar boven scharnierende klep. Het uitzagen daarvan was nog een aardige klus. In eerste instantie heb ik het 'deurgat' met een scherp mes ingesneden. Dat hielp echter niets, ik kreeg er geen gat in. Toen de hoekjes ingeboord (0,5 mm maar dat is niet zo belangrijk) en de Dremel met diamantschijfje er bij gepakt (aanrader!). Toen zag ik pas dat de wanden aan de binnenkant taps lopen en ter hoogte van het dak bijna 2 mm dik zijn!
Lekker stevig maar wat lastiger voor het kit-bashen natuurlijk. Op de foto zie je dit ook.Wordt vervolgd.
