Ik zie het al een paar draadjes langskomen en het aart vaak in een discussie tussen de ja en nee kampen. Ik ben zelf onerdeel van het nee kamp en in dit draadje hoop ik een plek te geven aan deze discussie zodat er op een gezonde manier over gesproken en gediscussieerd kan worden zonder dat er allemaal dwaaldraadjes ontstaan.
Onderwerp: Peco Electrofrog wissels, modificeren of niet?
Bron van de discussie:
Dit filmpje
Of dit filmpje
Waarom word dit gedaan?
De reden dat dit (volgens mij) wordt gedaan is en is bedacht voor het geval dat er een ontspoord wiel over de wissel zou gaan deze contact kan maken met een van de tongen wat resulteert in een kortsluiting. Logisch want op deze wijze haalt hij op de punt van zijn tong de spanning vanaf de voet en niet vanuit het harstuk. Op zich best slim bedacht.
Note: het hartstuk wordt geadviseert te schakelen met een wisselcontact in de vorm van een relais of andere switch om het van de juiste polariteit te voorzien. Dit kan via de tongen maar dan heb je geen betrouwbaarheid op de lange duur. Denk aan vuil, smeer en stof wat het contact kan verminderen.
Hoe werkt de wissel?
vrij simpel, het hartstuk word standaard geschakeld door de tongen. Wil de trein naar de onderste uitgang dan wordt hartstuk C verbonden met staaf A, en naar boven C met B. Omdat we steeds vaker digitaal rijden kan er op het hartstuk een sluiting ontstaan dus doen we vaak de twee staven na het hartstuk (C) scheiden van de rest. Tevens passen we een switch toe om het hartstuk C ook hard te schakelen tussen A en B.
Vertaal je dat naar dit plaatje welke een afbeelding is van een relais dan zie je het volgende:
Een wisselcontact bestaat uit een COM (11) en een NC (12) en een NO (14)
Het hartstuk sluit je aan op 11 en die wordt dan respectievelijk aan de stand van het relais geschakelt tussen 12 en 14. Sluit je A op 12 en B op 14 aan dan polariseer je dus de wissel door het schakelen van het relais.
Het schakelen van het relais doen we middels een timing op de servo (De meesten gebruiken servo's dus gaan we daar even vanuit). Er zijn ook oplossingen die schakelen met twee relais maar dat is voor deze uitleg een brug te ver en is een oplossing tegen human error. De basis is 1 relais schakelen op timing, doe je dat goed heb je hetzelfde resultaat. Met die timing bedoelen we de middenstand van de wissel. Je kan in vrijwel elke servo centroller een relais laten schakelen op de middenstand van de wissel. Op dit positie zijn de beiden tongen vrij van de wissel en dan schakelt je het relais waaroor de verbinding tussen 11 en 12 veranderd naar 11 en 14.
Waarom polariseren we een wissel?
Simpel omdat door vuil, stof en vet het contact tussen de wisseltong en de railstaaf minder word en je locs dus stil gaan staan op de wissel. Niks is irritanter als......
Maar laten we de discussie openen
Ik heb in mijn hele tijdperk in deze hobby al ruim 300 van deze wissels gelegd, aangesloten en aangestuurd. Daarvan heb ik er nu nog een goed 160 op Schellenbach staa. Van al die wissels heb ik nog nooit de optie van de snijpunten toegepast of toe hoeven passen. True het komt wel eens voor dat een wiel ontspoort en dan daar een sluiting geeft. Maar om eerlijk te zijn praten we over 1% van de totale rijtijd. gebeurd het vaken dan is er wat mis met je layout.
In mijn ogen is dit dus een hele vreemde oplossing welke ik na het zien van de filmpjes wel ergen kan begrijpen.
Echter heeft het hele polariseren van het hartstuk dan nog wel nut? Je haalt immers de tongen weer weg van dat hartstuk en laat hem voeden door de rails..... dat is nu juist het hele probleem waarom je de wissel wilt polariseren toch?
Nu kan je roepen dat je de tweede wisselcontact daarvoor gaat gebruiken (heb ik serieus al gehoord) Maar wat heeft dan dat snijpunt nog voor zin?
Kortom persoonlijk heb ik nog geen argumentatie ontdekt die het ontstaan van deze discussie kan rechtvaardigen. Maar mijn mening hoeft niet altijd de waarheid te zijn, sterker nog dat is het nooit. Maar ik hoop dat iemand mij kan overtuigen van mijn ongelijk want er moet een reden zijn dat dit wel werkt voor sommigen....
Succes en hou het netjes
Hartstuk is stilletjes van uit het Duits in onze terminologie gesukkelt. Dat is alles. 
Hoe kan men dezelfde draad gebruiken (ongeachte de gestripte lengte) voor het doorverbinden van de beide tongen met de naastliggende rail, EN het 
Goed te horen!