Lemland, 250 x 150 cm

[Lemland]

Dan houdt het helaas even op. Bij uitzondering maar even een preview direct op het forum.

Update 9:40 uur: KPN is nog steeds bezig met onze lijn.

Update 14:35 uur: Er is weer verbinding. Ik ga straks de foto's uploaden en hier plaatsen.

Bart

[Lemland]

Pfew! Alles schijnt weer te werken. Verder dan met de posts die al klaar stonden voor jullie, over een bouwplaats in de bergen. Eerst eentje over het gebruikte materieel (dat komt later weer terug).

Op de beurs in Rijswijk had Lem dit aardige Wiking setje gekocht voor bijna niets:



Het ziet er allemaal, op de mooi aangebrachte Wimo Bau op de deuren na, nogal plastic uit. Wimo (WIking MOdels?) is overigens een fictief bouwbedrijf van Wiking, er zijn een hele boel modellen van, ook in H0. Als voorbeeld van het kunststof uiterlijk de Mercedes mixer van de twee wagens.





We hebben het volgende aangepast:

- Een deel van het chassis zwart gemaakt
- Delen van de trommelmechaniek en het chassis in metaalkleur
- Ook de treeplankjes voor (onder de deuren)
- Koplampjes zijn nu zilver
- De handgrepen van de deuren zijn nu matzwart
- De grille is zwart/groen
- De Mercedes-Benz logo's zijn nu in metaalkleur
- De knipperlichtjes op de zijkant van de cabine zijn nu oranje
- Er zijn rode achterlichten en knipperlichten op de achterbumper verschenen.
- Voor en achter kentekenplaten
- Links op de achterbumper een (leesbare!) NL sticker
- Naven en wielmoeren metaalkleur
- Alles goed modderig en vies gemaakt.

Bestuurder erin kon niet want het glas is een massief blokje. En er was in beide wagens te weinig ruimte in de wielkast/tegen de onderplaat om de voorwielen iets te draaien (afsnijden en onder nieuwe hoek weer vastlijmen). Niettemin is het resultaat wel aardig. Voor & achter:





Opvallend is dat deze Duitse aannemer Wimo Bau met Nederlandse platen rijdt, maar gezien het recentere kenteken (BG-DH-24) is hij dan ook later in Nederland op nieuw kenteken gezet.
In Duitsland heeft 'ie dan al een heel leven achter de rug: deze MB 2224 is uit 1963...

Bart

[Lemland]

Dan de bouwplaats waar dit spul moet werken. Lem's zusje Teun heeft een paar maanden geleden een aardig Faller pakketje gelijmd, namelijk de welbekende twee huisjes in aanbouw. Op de stijgertjes na (dat is ook wel erg priegelwerk), die heeft Lem afgelopen weekeinde nog geplakt.

Eerst heb ik de bodemplaatjes er onder vandaan gehaald. Niet alleen staat dat minder mooi (vinden wij), het is ook nodig omdat de beoogde plaats hoog in de bergen erg beperkt is. Er is domweg geen ruimte voor de grondplaatjes.



Merk ook de handleiding van een kwart eeuw geleden op.

Daarna was het tijd om de bouwplaats in te richten. Een flinke dot houtlijm op de bodem.



Daarna grijze DAS erop. Met een autootje bandensporen in de klei gedrukt en de boel daarna bruinmodderig geschilderd. Achter en naast de huizen komt zand en grind (en de bekende lijm/water/dreft erop), in de huizen blijft de grijze DAS zichtbaar. Dat zijn de betonvloeren.



De huisjes vastgelijmd op de klei. Daarna de steigers geplaatst, op één ervan staat al een wit kozijn te wachten op plaatsing. Dat kozijn had ik over na het maken van Stationsstraat 10 in Davydorp. Op de grond liggen nog meer kozijnen en bouwmaterialen, het meeste ervan is ook overgebleven nadat de bouw van de Stationsstraat was voltooid. De stapel planken die nogal vervaarlijk dicht bij de rand ligt, komt uit een doosje met allerhande H0 (!) goederen spul, ik meen van Vollmer. Daar hebben we al eerder wat klein spul van gebruikt, bijvoorbeeld in de goederenloods en tussen de goederensporen. Uit dat setje komen ook dat olievat en die kisten.



Zoals zo vaak op bouwplaatsen is ook hier bijzonder weinig ruimte voor de vrachtwagens om te manoeuvreren, iemand heeft zo te zien al een keer de stijger geraakt.
Die stijgers maar ook de andere gele elementen moet nog wat matter en vooral wat minder fel, een schilderklusje voor later.



De Mercedes in zijn element.





We klimmen even op een stijger om vanaf de andere kant te fotograferen met onze bijzondere Preiser-niveau-camera



Op de achtergrond zie je de Mercedes net terugkeren met een lading, ploeterend over de aanvoerweg. Dit is een hele smalle modderweg door de bergen heen. Daar vertel ik straks wat meer over in de volgende en laatste post voor deze keer.



Bart

[epocheales denken]

Hoi Bart,

Supergaaf! Mooi ook wat je heb gemaakt van die Wiking vrachtwagen, is verschil van dag en nacht.
De bouwplaats is ook zeer geslaagd, zou alleen niet in de schoenen willen staan van de chauffeur van de betonmixer...

Nog veel inspiratie toegewenst,

Groetjes,

Hans.

[Lemland]

Hey Hans,

Dank je wel!

Bart

[Krab]

Super mooi op een kleine ruimte Bart


mvg Sjaak

[Lemland]

Dank je wel Sjaak! Dat was ook de leuke uitdaging hier.

Ok, verder met wat plaatjes van de aanvoerweg. Die ligt, zoals gezegd, hoog in de bergen. Vanaf Lemland Goederen is dat als Preisertje goed te zien: rechtsboven zie je de steunmuur van de weg.



Die is overigens gekrast in het gips, met grijs geverfd (diverse tinten) en met verdunde donkere verf zijn de voegen iets geaccentueerd. Met een naald is wat houtlijm in een paar voegjes gedaan, daarna is er wat gras in geplakt. Sommige stenen zijn wat vochtig, er is behoorlijk wat grondwater dat hier uit de berg sijpelt.



Dit is hetzelfde punt van boven. De weg is van gips, voor het uitharden is daar flink met wagentjes overheen gereden. Daarna is het modderig geschilderd. We hebben donkerbruin, maar ook zwart en groen gebruikt. Rafels hebben we laten zitten; dit moet van die kleverige modder zijn waar je met je vrachtwagen nauwelijks doorkomt.



Het is een druk bereden weg, nog tijdens het stofzuigen kwam de oude Magirus van de aannemer langs met een afgedankte punaise, transport dat we nog kennen van twee pagina's terug.



Luid brommend neemt het oude beestje het steile deel van het traject. Zo te zien heeft 'ie met zijn bumper en kenteken al eens wat geraakt.



Na het schilderen van de modder is de boel overigens met gras en struiken aangekleed. Tussen de sporen groeit wat gras en op de rand is een dappere struik zonder hoogtevrees gaan groeien.



In delen van de bandensporen en af en toe op het midden van de weg is Rambo Trappenbeits gedruppeld (met een naald), om het blijvend nat te laten lijken. Zoals zo vaak in dit soort bergen sijpelt er namelijk behoorlijk wat water uit de rotsen.



Het gaat rakelings langs de steile rotswand, maar als chauffeur wil je er liever vlakbij rijden. Het alternatief is namelijk de peilloze diepte, waar helaas al wel eens een wagen in is gestort met alle droeve gevolgen van dien.



Dan kan je beter de andere richting uit, zoals bij terugkeer na het afleveren van de punaise. Dan zit je als bestuurder aan de goede kant want is het beter in te schatten hoeveel ruimte je nog hebt. Op de voorgrond rechts zie je de bandensporen van een minder fortuinlijke chauffeur.



De wagen krijgt van Wimo Bau maar weinig rust, want even later kruipt de oude 310 met luid kabaal de helling weer op met af te voeren rotsen.



En even later zien we hoe de volgeladen Mercedes betonmixer door de modder behoedzaam terugkeert naar de bouwplaats.



Als ze die huizen voor een goede prijs willen verkopen, zullen ze wel eerst wat aan die weg moeten doen.

Bart & Lem

[Lemland]

O, en die lading stenen in de vrachtwagen zijn van Woodland, C1283 Medium Natural, moeten alleen nog iets grijzer.

Bart

[dwarsligger]

Bart,

ziet er goed uit. Maar wat moeten ze toch met die punaise op de bouw?

[Doolemeister]

Beste Bart en Lem,

Wat een progressie!
Mooie en leuk verhaal en niet te vergeten een schitterende berg

Ben nu al benieuwd naar het vervolg.

Groet,

Arjan

[Lemland]

Bart, ziet er goed uit. Maar wat moeten ze toch met die punaise op de bouw?

Wimo Bau is ook betrokken geweest bij de bouw van de berg zelf ('Wimo: Wij Verzetten Bergen!'). De punaises zijn gebruikt om nog bij te werken stukken berg te markeren:



Bart

[Lemland]

Vandaag begonnen met het boomplanten. 48 simpele dennenboompjes, weinig gedetailleerd dus prima voor de achtergrond. O.a. setjes Busch 6220, 12 stuks 20-50 mm voor vier euro. Voor het plaatsen eerst even op grootte sorteren, grootste komen achteraan, kleinste vooraan en hoog, om het perspectief te helpen. Later gaan we voor dichterbij de toeschouwer wel zelf boompjes maken, overigens. Nu eerst de kadootjes opmaken.



Maar dennenbomen groeien zelden plompverloren in de rotsen, ze groeien op de plekjes waar grond en klei is en waar kleine plantjes post hebben gevat en ruimte is om te wortelen. Dus maken we eerst een bos-bodem. Met als basis donkere aarde en klei.





Daarop donkere korrels, struikjes, graspollen en tot slot keitjes. Dat tot slot ingedruppeld met de bekende verdunde houtlijm. Zo wordt de bodem realistischer en ziet het er beter uit waar het door de bomen heen zichtbaar is.



Vooral de rand tussen berg en achtergrond ziet er nu raar uit, alsof er een heg staat. Maar dit is om de overgang te verbloemen, vooral in de zichtlijnen vanuit Davydorp.



De boompjes voor de achtergrond zijn aan één kant kort en recht geknipt om ze dichter tegen de wand aan te kunnen plaatsen. De andere kanten zijn lukraak bijgeknipt om het wat minder onecht te laten lijken.



Daarna gaatjes prikken en de stammen fixeren. Grote bomen achter, wat kleiner ervoor.



Helaas een wat onscherp plaatje het geeft een idee van de combinatie bodem en bomen.



Op andere logische plekjes zijn wat struikjes geplaatst.



Hier is de bodem klaar, inlcusief wat bloeiend spul, en moeten er morgen boompjes in geplaatst worden.





En de stofzuiger er door....

[Hookies]

Je zou nog wat gedroogde thee onder de bomen kunnen strooien, want dennen vallen ook uit.

Als je de dennen in een bakje verdunde houtlijm hangt, ze er vervolgens uithaalt en het vocht er een beetje uitschudt, kun je nog wat extra vlokken aanbrengen, zodat je de nep-stam wat minder ziet.

[Lemland]

Hey,

Dat zijn prima tips, gaan we morgen mee aan de slag. Dank!

Bart

[Lemland]

Tussen het werk door even gekeken hoe de boel is opgedroogd (de achterste boompjes zitten deels met de takken tegen de papieren achtergrond gelijmd) en ik ben niet ontevreden:



Dit is vanuit het minst gunstige zichtpunt (het stationsplein voor het station) en dan blijkt gelukkig dat zelfs dan de aanblik redelijk is.



Straks weer verder met o.a. de thee en vlokjes, nu eerst maar nieuwe stofzuigerzakken kopen. Dan kunnen we alle afval weg zuigen en te kijken wat er dan overblijft van met name de ondergrond.

Bart

[RonaldB]

Leuk hoor. Mooie foto's ook. Geven een mooi beeld van de details.
Wat mij aanspreekt, is de kleurnuances in de lage begroeiing. De opstelling van de bomen tegen die achtergrond zodat die naad mooi is weggewerkt. Alles met oog voor detail. Ik houd daar wel van.
Al sluit ik me wel aan bij Hookies. Althans dat doe ik zelf ook met zelfmaak denneboompjes. Hang ze even in de verdunde lijm pot en dan in de pot met strooisel. Het haalt net even het flesesenrager gevoel van de denneboom.
Ik volg je.....
Groeten Ronald

[Lemland]

Vanavond was de laatste klusavond van de schoolvakantie. Eerst is de stofzuiger er over gehaald.





Oogst van een paar dagen klussen en strooien:



Dat bewaren we allemaal, altijd weer ergens te gebruiken.

Bart

[Lemland]

Daarna hebben de tip van Hookies opgepakt dus zijn er nu een paar kopjes thee minder te zetten.



En dat ziet er inderdaad erg goed uit als dode naalden.



Ook op de bosbodems waar nog bomen op moeten komen:





Lem & Bart

[Lemland]

Tot slot de tunnel en de directe omgeving. We beginnen een kleine wandeling op het laadperron van het station Davydorp. Een vooroorlogse Mercedes en een grijze Magirus wachten bij het laadperron op vracht, naast de nieuwe beplanting. Op de achtergrond de tuinhekken en woningen van Davydorp.



Als we dan naar rechts kijken, zien we de noordelijke ingang van de tunnel onder Davyberg. Her en der zijn gras en struiken opgeschoten.



Tussen de rails en de rotsen en het portaal is de ballast aangevuld. Hier zie je dat dat nog donker is want nog nat van het lijmwater.



Er is nog een buitendienststelling, dus we kunnen in de avond zonder gevaar ook even de tunnel in lopen. Als we dan na een stuk ons omdraaien, zien we Davydorp vanuit de tunnel.



En overdag zo. Dan zie je ook dat de tunnel netjes rondom met bakstenen is gemetseld.



Over een poosje gaan we weer verder.

Bart

[FidOo]

Mooi werk weer Bart en lem. Het bos ziet er goed uit. En die tip van die gedroogde thee is ook erg goed.
Nu viel me alleen op dat je het had over dieptewerking. Om een beter perspectief te krijgen moet je eigenlijk juist de grote bomen voorin zetten en die kleine achterin. Dit versterkt de diepte werking. In de werkelijkheid lijkt alles wat verder weg is ook kleiner.
Wist niet of je een typefout gemaakt had of dat je misschien een andere bewuste reden had? Maar wilde het nog even aangeven.

[Lemland]

Hoi,

Nee, dat klopt. Waar het kan, met name de hoogte in, gaan we van groot naar klein. Maar aan de bosrand is iets kleiner aan de de voorkant weer wat logischer. Of helemaal geen overgang, een harde overgang van niks naar hoog zie je ook vaak (bijv. op Feldberg) maar dat vraagt veel van de gedetaileerdheid van de ondergrond én stammen. Het bos is hier 3 tot 4 cm diep dus er is ook niet heel veel ruimte voor een overgang van laag naar hoog voor het realistische en vervolgens weer laag voor het perspectief. Daarom gaat het onderaan de berg van klein naar iets groter tot de achterwand en de helling op naar kleiner.

Bart

[Marcel]

Dat ziet er goed uit.

[jeepney]

Het ziet er mooi uit, temeer omdat het ook goed gefotografeerd is, want dat is vaak het halve werk al.

Henk

[Lemland]

Dank je wel!

De grap is dat wij daarvoor een ouwe telefoon gebruiken. Dat zit zo: van mijn werkgever had ik een Blackberry tot mijn beschikking. Dat ding was geweldig, zeker ook het fototoestel gedeelte. Goed beeld en zelfs een flits. Wat vooral handig is, is dat een telefoon dun is zodat je niet scenery in de weg zit met je toestel of objectief. En de lens zit bijna aan de bovenrand. Wat we meestal doen om plaatjes vanuit Preiser-perspectief te maken (zoals deze), is op zijn kop fotograferen. Dan zit de lens nog maar een halve cm boven het maaiveld. En dan digitaal omdraaien.

Helaas, het geluid van dat ding werd alsmaar slechter en ik heb uiteindelijk een nieuwe Blackberry gekregen. Helaas is de camera daarvan nog niet de helft zo goed en er is ook geen flits.

Wat we nu in de kast hebben staan, is het oude toestel. Bellen kan je er niet meer mee, maar het is wel de vaste Lemland camera geworden.

Bart

[maarten]

Aha! Dus dat is het geheim van die preiser-perspectief foto's, slim!