@All,
Na het groenen de afgelopen tijd had ik voor vandaag eens heel wat anders in gedachten: priegelen met een wagon.
Een poos terug had ik al eens een autotransporter van sluitlichten voorzien. Maar dat was me toch niet naar de zin: het bufferen van de spanning om flakkeren van de verlichting te voorkomen werkte onvoldoende, en de manier waarop ik e.e.a. had ingebouwd vond ik niet mooi. Dus in de aanloop naar vandaag had ik dit exemplaar een poosje geleden al van de hand gedaan en een andere, nog originele op de kop getikt. Het gaat dan om het volgende exemplaar van Fleischmann Piccolo, nr. 8284:

Hierop zijn de ‘sluitlichten’ aangebracht middels duidelijk zichtbare rode stippen.
Om te beginnen een tweetal rode ledjes (0603) genomen en deze van dun gelakt koperdraad voorzien:
Daarna het bovenste rijdek van de wagon gehaald en de rode stippen doorboord:
De rode leds passen verticaal precies achter de geboorde gaten. Dus na wat rommelen met secondelijm zaten de leds goed vast op hun plek.
Vanaf de achterkant zien de sluitlichten er als volgt uit:
Ik heb inmiddels ook bedacht hoe ik de bedrading verder wil aanbrengen: Vanaf de leds leg ik de bedrading naar het andere einde van het (halve) rijdek, waardoor deze boven het midden van de wagon uitkomen. Hier bevindt zich aan beide zijden een trap naar beneden. Daar kan de bedrading dus naar beneden worden gevoerd, zonder dat dit van buitenaf te zien is.
Dan moet er heel wat aan de onderzijde van de wagon gebeuren.
Om de boel van stroom te voorzien, haal ik beide draaistellen eraf en maak hier met een stukje hard draad (fosforbrons?) in ieder draaistel een stroomafnemer op beide assen. Voordat ik deze om de draaistellen heen buig, soldeer ik hier eerst een stukje decoderlitze aan vast (want dat is dun en lekker soepel).
Dan moet ook de schakeling die de stroom beperkt en buffert een plek krijgen. De kenner heeft wellicht al opgemerkt dat de bodemplaat van de wagon ontbreekt – daardoor heb ik iets meer diepte onder de wagon om te werken.
De schakeling heb ik overgenomen van een YouTube filmpje getiteld
'N scale LED Advanced Lighting System - Beleuchtung System Spur N'. Met een regelbare voeding en amperemeter heb ik al bepaald dat als de twee leds parallel samen 1 mA trekken, dat ze dan duidelijk branden zonder dat je er ‘las-ogen’ van krijgt (zoals bij veel modelauto’s die ‘af fabriek’ al van verlichting zijn voorzien). Dat betekent een weerstand van 75 Ohm aansluiten aan de LM334M. Om de sluitlichten te laten doorbranden bij een korte spanningsonderbreking wil ik een condensator van 220uF/16V gebruiken. Een grotere waarde zou nog meer bufferen, maar dan gaat de condensator nog veel meer plek innemen.
Om dit exemplaar kwijt te raken, besluit ik een gat in de bodem tussen de rijplaten aan te brengen. Dan valt de condensator nauwelijks meer op – en past er nog een auto boven zodat die helemaal niet meer te zien is.
Voor de draden vanaf de leds wordt links en rechts in het midden van de wagon een gat geboord. De bruggelijkrichter, stroomregelaar en elco worden op hun plek gelijmd en daarna kan de bedrading verder worden aangebracht.
Daarmee ziet de onderkant van de wagon er zo uit:
Als de wagon weer op z’n onderstellen staat, levert dat het volgende beeld op:

De leds, bedrading en schakeling zijn volledig uit het zicht, alleen de oplettende kijker ziet in het midden links en rechts van de middenstijl/trap de elco net zitten. Zoals al gezegd: met auto’s op de wagon is ook dit ‘euvel’ geheel te verhelpen.
Het grote moment is aangebroken, er komt spanning op de rails om het resultaat te kunnen bekijken:
In z’n ‘natuurlijke habitat rond Dachbodenheim’ levert dit dan het plaatje hieronder op.
Om ook de liefhebbers van bewegende beelden wat tegemoet te komen, heb ik snel nog een filmpje gemaakt. Ik had zo niet de complete auto(slaap)trein bij de hand waar deze wagon als sluitstuk achter komt, maar er stond wel een stoere lok klaar: de groene BR151. In de film komt eerst nog z’n kleinere broertje de BR110 langs, die ook op onderstaande foto te zien is:
Daarmee komt wat mij betreft een einde aan een heerlijke dag fröbelen met een leuk resultaat als aandenken en resultaat.
Tot zover Dachbodenheim voor vandaag.
Groets, Hans