Zoals al verteld in het Beksheim draadje is de bouw gister verder gegaan. Dat betekent dat er inmiddels een hele boel nieuw groen uit de grond is geschoten rondom de sporen van Wieneshafen en ook de flat (vanaf heden, sloopflat) en het seinhuis een plaatsje hebben gevonden op de modelbaan. Uiteraard moet er nog wel het een en ander worden gemaakt aan details zoals hekjes (N detail), pallets, stoepen en bestratingen (liefst kinderkopjes op de voorgrond, zoals ook op het pleintje). Daarnaast moeten er nog veel meer bomen en andere bosachtige dingen uit de grond gestampt worden rond de spoordijk. Maar, het resultaat van een avondje bouwen (met wat nachtwerk).
Maar uiteraard geen beeld compleet zonder ons spotterteam. Alleen is het maar een klein team vandaag. Jan moest voor z'n werk naar de Messe in Keulen en is op de terugweg even gestopt bij Wieneshafen. "Even een kleine pauze voor ik verder ga richting Nederland", mompelt hij terwijl hij z'n camera pakt. En ja, zo kom je weer eens wat tegen...
Jan is niet zo'n veiligheidsliefhebber. Al hoewel hij bij het spotten meestal een oranje hesje aandoet. Gezien de omroepberichten op het station (stremming bij Beksheim wegens bouwwerkzaamheden) rijden de treinen toch niet verder. Dus hij glipt snel het spoor over nabij het seinhuis.
Zo mooi plekje bij de dijk, maar ik pas wel even op want Hans had de vorige keer nog wat in z'n handje hangen. Geen klauterpartijen dus voor een mooie foto. En daarna terug naar de auto... hij pakt z'n mobieltje en loopt verder de sporen over totdat... knalhard getoeter, verblind door schijnwerpers en piepende remmen. Jan duikt snel de berm in... (klik)
En wat blijkt de boel ligt toch niet zo stil als gedacht. De taurus had zichzelf in beweging gezet en dat had Jan niet gemerkt terwijl hij telefoneerde. Pff, bijna onder de CNL terecht gekomen. De lok is inmiddels tot stilstand gekomen en de machinist brult in een onverstaanbaar dialect (Oostenrijks) of hij blind is, domme ... #@^^*$$#, of hij wel lekker is bij z'n hoofd. Je loopt niet zomaar het spoor over.
En terwijl de trein zich verder in beweging zet maakt Jan nog snel een foto.
Wat een zeur, er is toch helemaal niets gebeurt, zelfs de camera leeft nog. Gelukkig heeft de spoorwegpolitie iets gemerkt en voor Jan wil wegrijden is hij aangehouden en wordt hij meegenomen. De auto blijft staan. En terwijl Jan zit te brommen op het bureau (in Beksheim, hij is al eerder opgepakt vanwege het oversteken van sporen) bedenkt hij zich dat hij z'n mobieltje in de auto heeft laten liggen. Dat wordt morgen glas van de bijrijdersstoel vegen.
De volgende dag lijkt alles prima. Terwijl hij een passerende goederentrein plaat.
En daar viel ook de camera op de grond, in een paar mooie stukken. Jan krijgt de schrik van z'n leven,... auto gejat. Snel graait hij in z'n jas. Geen autosleutel. Oh nee, niet alleen de telefoon lag op de bijrijdersstoel, ook de autosleutel. Jan heeft dus een groot probleem...
Snel rent hij naar het station, de politieauto staat er nog, en hij spreekt de agenten aan die hem een lift naar Wieneshafen hebben gegeven. Die auto, "Ja die MINI ist abgesleppt, ich glaube das zie nun im Beksheim steht. Haben Sie dann nicht gesehen das dort ein stopp-verbot ist". Dort können Sie ihren MINI afhollen, mit die dazu gehorende "mehrwertsteuer" (gniffelt z'n collega)". En de beide heren beginnen daarop keihard te lachen en rijden weg met hun politiebak, met gierende banden en een loeiende sirene.
En Jan? Jan blijft vloekend en tierend achter, een hak gezet door een stel Duitse juten. Er zit niets anders op en hij loopt naar het station, de gele vertrekstaat, Beksheim und Du Hbf, over 30 minuten ongeveer. En terwijl hij het hoort rommelen in de verte kruipt hij verder z'n jas in, brrr. Nee, dit doet hij dus nooit meer. Kletsnat stapt hij een Desiro in, op naar Beksheim.
MvG
Robert
