Het is maar een kort stukje spoor, maar toch zitten er twee bruggen in Juliaberg, om het beekje te overbruggen. Lastig stukje want de berg is daar erg steil en de rails maakt een scherpe bocht. Als basis gebruiken we een setje van Faller:
De reden is dat het viaduct een mooie bocht maakt en dat alles er al in zit, inclusief looppad en leuningen. Nadeel is de enorme plastic glans...
Uiteraard wordt dit behoorlijk verbouwd.

Eerst het brugdek. Daar gebruiken we alleen de zijkanten van, dus dat is een kwestie van zagen, snijden en vijlen. Dit zijn die zijkanten plus de rest van de onderdelen van de achterste brug (in de binnenring).
Daarna is de basisplaat voor deze scene gemaakt. Dat is nodig op dit punt want dan weet je hoe hoog de muren van de brug mogen zijn.
Even testen met het langste rijtuig. Past dat nog?
Je ziet op de foto hierboven ook dat de leuning etc. nogal plastic en grijs is. Daar gaan dus een paar verflaagjes overheen om het overtuigender te maken.
Om goed te kunnen verven en drogen, zijn de delen tijdelijk gefixeerd op een overgebleven muurtje, met museum wax.
Het resultaat na verven. Links orgineel, rechts na een eerste laagje Duisburg-Beksheim-bruggenverf.
Voordeel is ook dat alle snijbeschadigingen zo worden weggewerkt. Terwijl dat een nachtje gaat drogen, worden de zijmuren nog wat aangepast. Eerst zijn ze vertikaal doormidden gesneden.
Daar krijg je een lelijk snijvlak van, waarbij steentjes domweg zijn doorgesneden.
Daarom worden de halve steentjes er voorzichtig uitgesneden.
Dit gaat straks op de rotsen aansluiten.
Bart