De railslijpers lagen los in het doosje, en de tandwielen om deze te laten draaien ontbraken. Op zich vond ik dat geen probleem, dus kijken hoe alles rijdt.
Pas toen de trafo naar standje 6 was gedraaid, schoot deze loc er als een raket vandoor, waarna deze weer terug te regelen was naar een normale snelheid.
Echter produceerde hij nu het geluid van een koffiemolen en reed hij als een hobbelend paard.
Na het openen van de kap, bleek dat de originele motor al was vervangen, door een ander exemplaar dat met plakband op zijn plaats gehouden werd.
Ook al past deze locomotief niet bij de rest van de verzameling, vond ik het zonde om deze een enkeltje kliko te geven.
Nu had ik nog een twee-assig kato onderstel (11-103) liggen, dat ik ooit gekocht had om te zien of ik er iets mee kon doen. Dit is dus de redding van deze locomotief geworden.
Het kato onderstel is een millimeter korter, en een halve millimeter smaller, dan het originele onderstel. Dus met een paar aanpassingen aan de kap, is dit passend te maken.
Links op de foto staat het Fleischmann onderstel, rechts dat van Kato.
Om te beginnen heb ik tussen de buffers een stukje van de kap weggehaald, om ruimte te maken voor de koppelingen.
Om te zorgen dat de koppelingen zichzelf centreren, heb ik er een veertje achter geplaatst.
Daarna heb ik in de kap, aan beide kanten, een plastic strip van 0,75x0,75mm geplakt, om te zorgen dat de kap niet te diep zakt.
Hier is in het midden nog een kort stukje op geplakt, om te zorgen dat de kap achter de lipjes van het onderstel haakt.
Aan de kopse kanten heb ik nog een stripje van 0,4mm geplakt, om de kap in het midden van het onderstel te houden.
De ingelijmde rand in de kap.
Het resultaat is nu een goed, rustig rijdend locje, dat niet al te veel geluid maakt.
Het resultaat.
En doordat de as-afstand van beide onderstellen gelijk is, past alles nog steeds netjes in het originele doosje.
Nu nog een plaats/rol vinden voor dit locje in mijn verzameling, die verder uit Nederlands materiaal bestaat.
Robby.
