Ik wil me geen deskundige noemen, maar onlangs las ik op een Duits forum een beschrijving van ballastmethoden in tijdperk I en begin tijdperk II. Ook in Duitsland werd toen scherp zand als ballast gebruikt. In die tijd was de asdruk van de locomotieven veel geringer dan nu, dus kon met een lichtere bovenbouw worden volstaan. Bovendien was het zand vaak in de buurt beschikbaar, omdat er voor een spoorlijn nogal wat grond moest worden verzet. Dat leverde dus bijna als vanzelf het zand voor de ballast op. Omdat het zand onder belasting minder compact bleef dan steen en de treinen geleidelijk zwaarder werden, begon schade aan de bovenbouw te ontstaan. Om dat tegen te gaan was veel zand nodig, dat de bielzen a.h.w. omsloot. Maar dat kon na verloop van tijd schade niet voorkomen. Daarom is men overgestapt op basalt, dat beter bij elkaar blijft en een solide bovenbouw vormt die een veel grotere asdruk aankan.Jesse schreef:Poeh, misschien weet iemand het die er meer verstand dan mij van heeft? Ik kan alleen maar op basis van beschrijvingen en foto's concluderen dát het zo was.
Ben
