Hoe voorkwam men brand langs de baan toen er met stoom werd gereden ?

[Wanderer]

Hallo Spoorders,

Het blijkt al weer dat naarmate je je verder je ontwikkeld, je met voortdurend nieuwe vraagtekens komt te zitten.
En daarom doe ik hier nu de volgende vraag stellen in de hoop een ietsje meer teweten komen over:

"Hoe hield men in het stoom-tijdperk het risico op het ontstaan van brand langs de baandam binnen de perken?"

Het wordt nu zomerswarm ( ook wel heet ) en ik herinner mij vele foto's van, met name smalspoor-lijntjes, in de D.D.R., die door de bos-rijke streken reden en waarbij je op de foto's het hoge gras tot vlak langs de rails ziet staan. En in het oosten van Duitsland werd het zomers vaak bloedjeheet !

Dus hoe is dat te rijmen?
Locs waren toch niet "vonk-dicht", of heb ik dat mis?

Ik zou dit graag weten i.v.m. plannen met mijn
"Herrlich Eck" plannen, waar ook houtgestookte stomertjes zullen pendelen in de hout-winning.

Ik ben benieuwd wat de rea ties zullen zijn.
Dank en groet.

Romke

[Modelbouwerke]

Ik denk dat de meeste bermbranden werden en worden veroorzaakt door vaste remmen.
Een vaste rem zorgt voor een extreme hitte en vonkenregen.
De locs waren redelijk vonk-dicht.
Soms zie je wel seinhuizen met een raster voor de ramen.
Dit was om te beletten dat er houtskool, uitgestoten door de schouw, door de ramen kwam.

[traiNiac]

Hallo Romke,

Loks hadden soms vonkenvangers, dat zie je ook op sommige Oostduitse smalspoorloks. Verder werden in een bos parallel aan het spoor een soort "brandgangen" vrijgehouden. Daar werd de beplanting gweggehaald, zodat bij eventuele brand door het spoor deze niet kon uitbreiden.

[Bjor]

Sproeitreinen zorgen er periodiek voor dat de begroeiing direct lang het spoor wordt doodgespoten. Maar er is soms ook wel sprake van achterstallig onderhoud. Maar ook met een kaal baanlichaam kan in een droge zomer een vonkje al ook de verderop liggende begroeiing laten vlamvatten.
Soms kon een lokale lok dan ook helpen:
https://m.youtube.com/watch?v=xE6rHeGS55c

[Hoontje]

Emmer water of een bak zand aan boord van de loc of trein werd ook weleens meegenomen heb ik me laten vertellen.
Wat ervan waar is weet ik niet, de laatste reguliere stoomloc reed 30 jaar voor mijn geboorte voor het laatst volgens mij...

[neudalhausenstadbahn]

Wat ervan waar is weet ik niet, de laatste reguliere stoomloc reed 30 jaar voor mijn geboorte voor het laatst volgens mij...

Uhm nou nee er zijn zat plekken waar ze nog rijden in reguliere dienst , heb net nog een boek gekocht en gelezen over de 7 of 8 lijnen waar ze in Duitsland nog rijden.

Dus dat gaat alleen op als je binnen Nederland kijkt en dan nog hebben de toeristische( de helft mag eigenlijk geen museum heten) spoorlijnen in Nederland daar ook mee te maken. Of wel daar zou je die vraag ook kunnen stellen .

Groetjes Michiel

[Wanderer]

Hartelijk dank Heren voor jullie reacties.

Hopolijk mag ik later naar nog meer wetenswaardigheden hier vragen.

Groet vanuit Herrlich Eck

Romke.

[Hoontje]

Stel rustig je vragen Romke, altijd leuk, zo leren anderen, zoals ik, er ook weer van

[P Bender]

Over dit onderweg heeft Kniesoor ooit een column geschreven in Railhobby

Maar de kern van het verhaal is: goed onderhoud.

De spoorbaan was in de stoomtijd domweg ingericht op het kunnen ontstaan en beperkt houden van bermbranden. Het onderhoud had twee pijlers:

- onkruidsproeien, maar dat was ook om de ballast goed afwaterend te houden door te voorkomen dat er planten / wortels / aarde in het ballastbed zou komen
- met enige regelmaat de boel (bij gunstige wind, dwz dusdanig dat de boel richting het spoor afbrandde en niet richting de buitenwereld) de berm bewust in de fik steken en "schoon" laten branden

Verder werd er een "agressiever" gekapt. Vanuit het schouwpad gezien werd er voor de begroeiing een hellingshoek van 45 graden gehandhaafd. Een omvallende boom kon dus nooit op het spoor vallen, domweg omdat die nooit hoog genoeg kon zijn om het spoor te bereiken met zijn kroon. Dit werd OOK in de hand gehouden door het soort boom / struik wat langs het spoor mocht staan. Kortom, bomen die (te) hoog konden worden werden sowieso uit het betreffende gebied gerooid.

Door dit onderhoud kon een eventuele bermbrand nooit uit de klauwen lopen, domweg omdat er niet genoeg brandbaar materiaal was.

Oh ja ...... en in die tijd was de biodiversiteit in de spoorberm een van de hoogste in Nederland

[Wanderer]

Hallo Paul,

Dank voor je uitvoerige reactie.
Is duidelijk.

Alleen je laatste toevoeging, dat de biodiversiteit langs de spoorwegen destijds op-en-top was, is voor mij niet duidelijk.

Er werd in die tijd dus veel gefakkeld teneinde grassen langs de spoorbaan te lijf te gaan. Nu weten we dat dergelijke methodes enerzijds positief op de flora kan uitwerken. Anderzijds is dit systeem desastreus voor met name insecten. Zo is dat ook voor het gebruik van pesticiden langs het spoor.

Dus vraag ik mij af hoe je aan die rijke biodiversiteit bent gekomen.

Groet
Romke.

[P Bender]

Het was geen onderzoek van mij, maar van de een of andere instantie. Ik dacht "Wageningen", maar het is echt eeuwen geleden en ik heb toen de pdf niet opgeslagen (als die er al uberhaupt was).

Het platbranden is iets van "vroeger", dwz ik gok voorzichtig dat dit (in Nederland) na WO II niet meer gebeurde. Verder zal die schade wel meevallen omdat het maar om een relatief smalle strook grond ging (5-10-20 meter) waarmee de herpopulatie vermoedelijk redelijk vlug ging.

Ook het gebruik van pesticide bleek dus erg lokaal te blijven, dwz enkel het ballastbed. D'r zal zeker en vast "overspray" geweest zijn naar de rest van de berm, maar de gevolgen daar van bleken dus erg mee te vallen.

Het waren beide praktijken waarvan we heden ten dage zeggen: "zo doen we dat niet meer", maar als ik de huidige grasbakken bekijken vraag ik me af of er met het badwater het kind ook niet is weggespoeld. Ik heb de stellige indruk dat bermonderhoud gewoon is wegbezuinigd. Dat is heel lang goed gegaan, domweg omdat er de nodige reserve zat in de ruimte die het groen kon oprukken. Inmiddels is die reserveruimte volledig begroeid tot aan de spoorbaan en betalen we daar nu de prijs voor in vertragingen en verstoringen.

Ik het ProRail ooit horen zeggen dat ze haar natuurbeheerdersrol serieus neemt. Maar spoorbeheer (de primaire taak van ProRail) stelt andere eisen aan de (spoor)berm dan natuurbeheer. Ik denk dat ProRail haar (spoor)beheerdersrol serieuzer moet nemen en natuurbeheer ondergeschikt moet maken aan spoorbeheer.

[Wanderer]

Nog even een reactie/ aanvulling:

Ik herinner mij dat BS op een gegeven moment is gaan werken met, ik meen, UV-stralers onder de locs, om op die manier grassen en ander groen te verdelgen.

Wellicht weet iemand onder jullie dat neer over ?!

Groet
Romke vanuit Herrlich Eck.

[Wanderer]

Moet natuurlijk NS zijn..... sorry, weer eens te snel op -verstuur- gedrukt.