Na maanden gepriegel met Scarm is mijn ontwerp rijp voor het forum. Allereerst het schaduwstation:
Ik heb de helixen hier nog indicatief aangegeven. Ik wil ruimte overhouden om op den duur een tweede schaduwstation eronder te schuiven, maar om nu met twee schaduwstations te beginnen vond ik wel weer een beetje overdreven. Ik denk ook dat het met minder sporen zal beginnen en dan enigszins meegroeien met het materieelpark.
De linker helix klimt (buitenom omhoog) naar niveau 0.
Komende vanuit de linker helix arriveren de treinen in het grote viersporige station. Deze is lang genoeg voor een Thalys, ICE3 of een IC met 8 rijtuigen. Om korter grut eventueel achter elkaar te kunnen laten halteren heb ik twee kruiswissels ingetekend. Hierover ben ik weer gaan twijfelen toen ik erachter kwam hoe duur die krengen zijn. Bij het station begint ook de zijlijn, maar daarover later meer.
Treinen die verdergaan over de hoofdlijn verdwijnen achter de rechter helix langs, maar laten deze voorlopig links liggen. Langs de rand van de tafel keren ze naar de achterkant om uiteindelijk door een gat in de muur (jawel, speciaal rekening mee gehouden met de verbouwing) links naar de gang te rijden. Dit gedeelte is verderop apart getekend. Hiervandaan keren ze 12 centimeter hoger terug. Dit stuk ligt precies boven de "heenweg", maar is aan de wand gemonteerd en staat officieel los van het bord. Bij de rechter helix wordt eerst nog even om de helix gebogen alvorens daarin te draaien en af te dalen naar het schaduwstation.
Het zijlijntje vertrekt in dezelfde richting als de hoofdbaan, maar krult al snel naar rechts naar een terugsteekstation bovenop de linker helix (idee schaamteloos van dit forum gejat). Daarna kruipt het lijnt rustig verder omhoog en ligt redelijk naast het terugkerende deel van de hoofdbaan. Met een krul over de rechter helix wordt er tot 20 cm hoogte geklommen en gaat hij boven het "terugspoor" ook langs de muur richting gang. Hier ligt een tweede halteplaats met keermogelijkheid. De zijlijn keert niet meer terug als deze de ruimte heeft verlaten.
En dan nu de andere kant van het gat:
Er komen drie lijnen boven elkaar rechts uit het gat. Deze zijn hier aan de muur in de gang bevestigd. Buiten de baan zelf zal er weinig scenery zijn. Het is meer groot paraderijden. Wel heeft het zijlijntje hier ook een halteplaats met kruismogelijkheid. Nadat de trap gepasseerd is (door de open treden heen, moet nog een goede constructie bedenken om het spoor te beschermen tegen onbeholpen lompe voeten) wordt de keerplaat bereikt. De heenweg draait in een ruime helix omhoog naar niveau "terug". De zijlijn eindigt bovenop de spiraal in een eenvoudig kopstationnetje.
Het is geen klein plannetje geworden. Het zal ook niet binnen twee maanden gerealiseerd zijn. Om al wel zo snel mogelijk te kunnen rijden heb ik twee tussenfases ontworpen. Als eerste een rondje voor als het schaduwstation redelijk klaar is.
Er is nu een redelijk tweesporig rondje gecreëerd. In wat de linker helix moet worden liggen twee kopspoortjes waar het kleine grut zijlijntje kan spelen.
En op het maaiveld:
De linker helix en het grote station zijn in deze fase al helemaal af. Het zijlijntje kan voorzichtig uitgebouwd worden. De hoofdbaan draait wel om de rechter helix heen maar slaat daar met een krul alsnog op aan om meteen weer terug te keren naar het schaduwstation.
Een te verwachten commentaarpunt heb ik al afgevangen. Ik heb geen armen van 1,5 meter. De hoek links wordt erg moeilijk om te bereiken. Toen ik mij dit besefte lag de tekening van het lange station met de flauwe bochten er al. Door de baan te versmallen zouden er vooral rechts scherpere bochten nodig zijn en ik vind het eigenlijk geen gezicht om na een station binnen een derde van de perronlengte al 90 graden gedraaid te zijn. Gelukkig kwam mijn man met een briljant idee. Het voorste gedeelte van de baan zal met een scharnier en verrijdbare poot van de rest weggedraaid kunnen worden, om zo ruimte te maken om in geval van nood, bij de achterkant te komen.
Hier liggen nog wel wat constructieve uitdagingen, want de aansluiting tussen het draaibare gedeelte en de rest van de baan moet natuurlijk retestrak zijn. Maar ach, als dat met modules lukt, moet het zeker te realiseren zijn met een gedeelte dat al met een scharnier aan de rest vast zit.
Hoewel ik sympathiek sta over het denken in tijdperken en zo, heb ik last van het feit dat mooie treinen in meerdere tijdperken en landen rondrijden. Wat ik nu heb liggen is voornamelijk tijdperk 3 en 4 NS/DB. Ik vrees dat het een soort openluchtmuseum in 2050 gaat worden, zodat ik met een rein geweten meerdere landen en periodes door elkaar kan gooien. Ik kan natuurlijk wel af en toe proberen om me per keer alleen materieel uit hetzelfde tijdperk rond te laten rijden. Awel, dat zien we later nog wel.
Ik wil meteen (ook voor het scahduwstation) beginnen met Peco code 55. In het begin wordt er analoog gereden. Geleidelijk (afhankelijk van hoe goed ik blijk te zijn in het inbouwen van decoders) zal er omgeschakeld worden naar digitaal. Ik weet nog niet of ik op den duur computergestuurd wil rijden. Ik heb zeker geen zin om meteen al allerlei stopsecties in de baan te gaan solderen. Dat zou de opbouw en en snel kunnen rijden aanzienlijk vertragen. Dus voorlopig denk ik (voor tezijnertijd) aan reed-contacten.
Awel, ik ben vast nog een en ander vergeten, maar voor nu is het wel even genoeg. (Er zijn nog vage plannen voor een tramlijn en een tandradlijntje, maar dat is echt toekomstmuziek)
Mvg, Albert
