Bij Piko verscheen set 40250 motorwagen + stuurwagen welke kan worden uitgebreid met 40680 bijwagen en/of 40681 bijwagen met bagage-afdeling. Zoals je ziet heb ik ze allemaal in een keer aangeschaft. De eerste algemene indruk is goed, maar met de huidige stand der techniek verwacht je ook weinig anders. De railbussen beschikken over vrije doorkijk, interieur en binnenverlichting. Wel geldt voor de motorwagen dat daar nog een vrij grote "kist" in het interieur aanwezig is. Deze is niet voor de motor maar om ruimte te maken voor de in te steken PLUX-16-decoder. De Minitrix railbussen hadden wel binnenverlichting, maar het interieur ervan is me niet duidelijk. Het interieur is wel wonderbaarlijk hel lichtblauw. Dat sluit mooi aan bij het interieur van de Fleischmann VT97, maar wat ik aan foto's en herinneringen aan de railbussen heb is donkerrood, bruin of houtachtig een betere kleur.
Het grote probleem bij een model van de railbus in N zit'm in de koppeling. De carrosserie van het voorbeeld loopt dusdanig door naar onderen dat deze in de knel komt met de NEM-koppeling. Als fabrikant moet je hier iets slims of een compromis verzinnen. Bij Arnold (die ik buiten beschouwing zou laten) namen ze gewoon een hap uit de carrosserie om ruimte voor de koppeling te maken. Minitrix koos voor een intacte carrosserie, waardoor ze met vaste koppelstangen moesten werken, waarmee het meenemen van een goederen- of koerswagen niet mogelijk was. Piko heeft voor de uiteinden van de set voor hetzelfde compromis als Fleischmann gekozen.
Er kan aan de uiteinden van de set een goederenwagon of koersrijtuig aangekoppeld worden met een standaard N-koppeling, maar dan blijft er een hapje uit het koetswerk. Wie dit niet wil, verwijdert de koppeling en steekt een "Schürze" in om het hapje te herstellen. Laat je niet misleiden door sommige foto's op internet. Als het er raar uitziet zit hij niet goed. Het vulstukje klikt in de schacht van het kortkoppelingsmechanisme en zet deze vast. Mits goedgeklikt zit deze goed strak vast en verzakt niet. Voor de koppeling tussen de railbussen onderling is er een andere keuze gemaakt. Hier zien we de introductie van een stroomvoerende koppeling, zoals we die van Piko ook van de Hondekop en bv. de BR 624 kennen. Buitengewoon gunstig voor de stroomafname maar wel een beetje, zoals dat zo mooi op het forum van http://www.1zu160.net heet, "klobig". Maar in de praktijk valt dat tussen de gekoppelde railbussen in nauwelijks op. Het grote nadeel is dat de samenstelling van de garnituur alleen handmatig gewijzigd kan worden. Op de baan aan het eind van de spits een bijwagen aftrappen is er dus niet bij. Als je de motorwagen solo wilt laten rijden kan je dus aan een kant de koppeling verwijderen en het vulstukje erin steken, aan de andere kant blijf je zitten met een vaste "klobige" stroomvoerende koppeling. In de foto hierboven zie je van links naar rechts een railbus met N-koppeling (in dit geval Fleischmann "Erbse"), met "Schürze" en twee met de stroomvoerende koppeling. Hieronder nog een close-up van het front met opvullende "Schürze". Zo heel dichtbij valt de naad van de "Schürze" nog wel op. In de praktijk zie je die niet meer. Hij is in ieder geval minder storend aanwezig dan die op de Fleischmann VT95.
Fleischmann VT97 met "Schürze" en met "Erbse"
Alle railbussen beschikken over binnenverlichting. De motorwagen (beide zijden) en stuurwagen (stuurzijde) hebben wisselende front- en sluitseinen. Bij de motorwagen zijn die aan de kant van de stroomvoerende koppeling uit te schakelen met een schakelaar aan de onderkant. Zoals eerder vermeld heeft de motorwagen een "Schnitstelle" voor een Plux16-decoder. Plux12 schijnt daar ook in te passen. Wie digitaal iets met de stuurwagen voor de front- en sluitseinen wil doen, moet daar een functiedecoder in solderen. Er schijnt wel alle ruimte voor te zijn. Hoe de binnenverlichting in de tussenwagens digitaal functioneert is me nog niet geheel duidelijk. De stroomvoerende koppelingen zijn tweepolig dus de verlichting wordt hier niet apart door geschakeld.
De rij-eigenschappen zijn niet ideaal. Dankzij de stroomvoerende koppelingen rijdt hij zeer soepel en constant maar kruipen is er niet bij. Vooral bij het optrekken is de startsnelheid wat tegenvallend voor wat we tegenwoordig gewend zijn. Hij springt ineens met een gangetje van 20-30 km/h (schatting op het blote oog) weg. Bij het afremmen kan hij wel iets langzamer maar komt toch ook met een schok tot stilstand. Voor eventuele staande Preisertjes is het te hopen dat ze goed vastgelijmd zijn. Na een tijdje inrijden wordt het wel wat beter, maar zo mooi kruipen als de Fleischmann VT95 zit er vrees ik niet in. Let op; dit is allemaal in analoge toestand. Ik heb 'm nog niet gedigitaliseerd. Hopelijk gaat het met een decoder erin beter.
Al met al een mooi geslaagd model, waar Piko wel een paar explicite keuzes heeft gemaakt. Het zal aan je eigen wensen liggen of die keuzes je bevallen of niet.
+ Doorkijk en interieur
+ Interieurverlichting
+ Goede stroomafname door stroomvoerende koppelingen
+ Mogelijkheid tot meevoeren van goederenwagen
- Hoge startsnelheid (analoog)
- Functiedecoder in stuurwagen moet gesoldeerd worden
- Starre garnituursamenstelling (railbussen onderling vast gekoppeld)
Goed buffer aan buffer kortgekoppeld.
