
Onlangs kwam ik haar weer eens tegen. Toch maar weer eens open geschroefd om nog eens goed te kijken. Wat bleek? De uiteinden van de stroomafnemers die aan beide zijden op de flenzen van het 1e en 3e drijfwiel liggen, waren door de wielflenzen in de lengte doorgesleten, waardoor het contactopppervlak fors verminderde. Dat bleek ook het enige probleem, want direct gevoed, liep het motortje als een zonnetje. Nu had ik wel een onderdelenlijst, dus ik kon een nieuw onderdeel met stroomafnemers bestellen, maar gezien haar uiterlijk vond ik dat de moeite niet waard. Een poging e.e.a. zelf te repareren wilde ik wel eens wagen.
Van een stripje fosforbrons van 1mm breed knipte ik twee stukjes af. De uiteinden van de oude stroomafnemers werden ook afgeknipt en de twee stripjes werden op het middelste stukje van de oude stroomafnemer gesoldeerd. Daarbij is het raadzaam vooraf een tijdje te mediteren, ontspannen één of twee Eisenbahn Journals door te lezen, enkele ademhalingsoefeningen te doen en pas daarna de soldeerbout en pincet ter hand te nemen. De marges zijn < 0,5mm, dus een leeg hoofd en vaste hand zijn een belangrijke voorwaarde voor succes.
En het is gelukt:

Ondertussen sudderde de kap in een badje van Dasty en al snel hingen de tuinhekjesgroene vellen erbij. Even lekker afborstelen en afspoelen en even later had ik mooi, schoon en zwart kapje.
Enfin; het is weer een schone dame:

Elders plaats ik een "gevraagd" advertentie voor een ander kapje, zodat ze weer ongeschonden door het leven kan.
Ben
P.S. Dit bericht had eerst als onderwerp een Fleischmann 7078, maar dat was een foutje, waar Hans (epocheales denken) mij terecht op wees. De fout is hersteld.